DESCRIPTION:
Witamy Was i zapraszamy do obejrzenia i posłuchania naszego klipu Smutny pan. Jest to piosenka o dość trudnej relacji między sobą, a .... sobą z lat wcześniejszych.

Zdjęcia i realizacja: ADAM adamgrabski@op.pl
Scenariusz i scenografia: Maciej Gołda.
Realizacja nagrań: NO FEAR RECORDS www.no-fear.pl

Subskrybuj nas: http://www.youtube.com/user/KaduceusRock
Nasza strona internetowa: http://www.kaduceus.pl
Facebook: http://www.facebook.com/Kaduceus-172365396117835/

Zespół KADUCEUS został założony w 2002 roku w Rybniku z inicjatywy Macieja Gołdy. Zagrał wiele koncertów obok takich osobowości jak: Tomasz Żółtko, Martyna Jakubowicz, Wolna Grupa Bukowina czy Jaromir Nohavica.
W początkowej fazie swego istnienia zespół propagował muzykę z pogranicza rocka i poezji śpiewanej, w związku z czym odnosił sukcesy głównie na arenie piosenki autorskiej, tudzież
art.-rockowej. Jest dwukrotnym laureatem przeglądu „Piostur” w Andrychowie oraz wielu innych konkursów. Jego nagrania gościły wielokrotnie w audycjach wielu rozgłośni radiowych w Polsce. Owocem tamtych lat jest wydana w 2011 roku płyta pt. „…”

Kolejne lata istnienia zespołu to wyraźna zmiana w brzmieniu swojej muzyki, dużo mocniejsze brzmienie okraszone niebanalną warstwą tekstową przeniosło zespół w krąg zespołów art-rockowych. Najnowszą propozycją Kaduceusa jest płyta nagrana w 2015 roku pt. „O ludziach”. Niesie ona ogromne pokłady energetyczne i przenosi słuchacza w świat walki ze swymi ludzkimi słabościami, a z racji ogromnego zróżnicowania brzmieniowego i muzycznego, po jej przesłuchaniu nikt nie będzie znudzony.

W skład zespołu wchodzą:
Maciej Gołda – gitara klasyczna, śpiew
Rafał Kupski – instrumenty klawiszowe, programowanie
Marek Jonderko – gitara elektryczna
Emanuel Jagła – gitara basowa
Andrzej Szymura – perkusja.

W muzyce Kaduceusa mieszają się wszelakie nastroje: cyniczna błazenada na zmianę z bezsilną nostalgią. Człowiek pokazany jest jako istota rozdarta pomiędzy duchową potrzebą a prymitywną wegetacją. Czasem śpiewają wprost, a czasem w sposób zakamuflowany przemycają do naszych uszu jakiś głębszy sens. Autoironia nie jest im obca, ale i wylewny żal do otaczającego ich wszechświata pojawia się nader często. Ich twórczość na pewno nie jest lekarstwem na otaczającą nas rzeczywistość, można nawet powiedzieć, że jest trucizną dla duszy oświetlającą nam i rozgrzebującą problemy, o których wolelibyśmy milczeć. Jest to zespół , który poddaje pod wątpliwość wszystko co zostało zdogmatyzowane po to by słuchaczom spowolnić trochę rytm życia i wprowadzić weń pewną ilość zaburzeń, po to by nie wpaść w rezonans życia.

SMUTNY PAN muz. Kaduceus, sł. Maciej Gołda

Noc, betonowa pościel miażdżyć moją głowę pełną dni,
w których byłem łatwowiernym durniem pełnym nowych sił, kiedy czujność spała, a wokoło się czaiło zło,
dni za które dzisiaj płacę każdą noc

Kim jest ten człowiek z gnatem przy głowie,
i z nożem w garbie dumnie tkwiącym?
Patrzy z wyrzutem, grozi kikutem,
ja czekam, aż cokolwiek powie.

Czy go zabiłem, czy go stworzyłem
i po co stoi za firaną?
Włosy ma siwe, patrzy straszliwie,
i śmierdzi gangrenową raną.

Sen, niech nadejdzie bo we śnie on kocha mnie i chce,
żebym robił dalej to co robię źle a teraz drwi,
jakby chciał mi splunąć w ryj za wszystkie tamte sny
o wielkości, w których to zgubiłem cel.

Boję się kiedy mi szepcze do ucha,
że upadł dla mnie twarzą w błoto
bym nigdy nikogo nie musiał już słuchać,
bym gardził tłumem i ciemnotą.
A ja w mroku leże i tęsknię za śmiercią
bym mógł zmartwychwstać do roboty,
normę wyrobić, długi pospłacać
i wydać córki królom złotym.

A jeśli spotkamy się kiedyś jeszcze pośród mroków,
wypijemy flaszkę za dzieci, zemstę, chlew i pokój .
Zaprosisz mnie na noc do swego własnego rynsztoku,
gdzie razem umrzemy dla świata i dla wszystkich wokół.