DESCRIPTION:
'Zwart Gat' by Samoerai from the 'VERSIFICOATIE II: VOL-LEDIG' EP, released February 28th 2018 by Phatmark Collective. Get your copy (CD) NOW in our Online Phatmarket► http://bit.ly/2sobIMx

iTunes ► https://apple.co/2o0ZhAH
Spotify ► http://spoti.fi/2ElCw5v
Bandcamp ► http://bit.ly/2sp1Z8u

Produced by Groene Viengers
Recorded & Mixed by Samoerai
Mastered by Jerboa
Videoclip by Samoerai

Lyrics:

je zie men angn in de zetel
in de rechteroek geplakt, niet van plan lik de mannen die’t moe regelen
t’schoenste meisje van et land angt de spegels an de wand
want de beste stuurlui stoan an de kant

pertank zoeze met rupsbandn competitie pletwalsen
schone noten up eur zang mo ze vien eur stem vals…
ze wandelt ut de kamer
de zetel slorpt men op, opgefokt, Oblomov: me belager

kzettn me rechte in e ruk
nim e kleine slurp van de koede Irish up me oederwetse kruk
tis e bijzettafel... zeggn ze mo kzien doarin gerust
e hijs van de blunt….en ik voeln de druk daaln...
  
kmikken me voetn in me sluffers
kvoeln in me beuzen,… mo kvien olene klutters
en me sleutels zien perdu, verdween
in een upgekrulde 7-dimensionele Calabi-Yau-Ruimte

woa dat olle updeling wordt teniet gedoan toet 1
begrenzing nie bestoat, omdat ol synchroniseert
mo swat… doamee krieg ek me deur nie open
kstoa rechte… ek ik up e meur gelopen

ol me botten voeln gebroken... mo kzien gin krak
kdoen me ogen effkes toe, diepe zinken in gedachtn
wuk ek ik in godsnaam uitgestoken in de nacht
der is mor 1 twuk dak helder aanschouwn en das e zwart gat



me portie kaffie en me dagelijkse wake en bake
e korte douche en e smakelijk e rijk ontbijt
me kleren pak ek van de stoel, nu dak opstoan
moek nog me kippen voeren en me katten in de hof loatn

de deur is toe, de zunne kletst en klettert
dus me zunnebril is nie enkel de kers up me swagger
mor is functioneel verantwoord, kpakken
me velo en krijdn weg onderweg nor een antwoord

wuk ist er gebeurd?? zie we goan feesten gisternavond
of zat ek in me kamer beats te maken?
da verkloart de koater nie die nu zen klauwn zet in me lief
dus ik moetn weggewist zien, mo woa notoe en worom wittek nix?

de boane oversteken en me velo int rek
kmoen kloppen want de belle van cojasto is deffect
e koptje ut de rute, „aaaaight droenkoard oe ist?”
„eummzz, ik weetn lik nie zo vele nimi van gisteren 

no binnen, kzettn men up de stoel en verhaaln
dak in me zetel wakker werdn en dak verder nie geraakn
ze schieten in e lach, in groep, te faack?
en connski is de eerstn voe te klappen over vannacht

„Gisteren weggewist met de clique no de flashmarkt
twos Castro ze release, tegen dek an de Charla
zodoanig veel gezopen da je gie et lik moest antartn
en verder wit ek niet” dus bleevek met da zwart gat



oenderweg nor huis ant peizn en ant pijnigen
oe zoek e zukke droenke avond nog en kun beindigen
oe ziek thus gerakt,  kwoarn pudezat
ok connski moen geloven et er niemand me nor hus gebracht

kverston der nix van... kgon were richting thusplek
mo plots verdwient et wegdek, en ziek ik nix van utweg
tis lik da olles wegebt, en de straatlantaarnpaaln
smelken toet e kleverige zworte vetplek

de rooie lichten worden mini-supernova’s
en de auto’s neffest ik, ziek in de verte 
beperkt deur e tijdelijke ooglap
de sterkte vant licht, nimt gericht of, en verdwient ut men oogkas

olles wordt upgeslorpt, tis lik dat me leven em
gewillig in de doenkere materie van e tunnel stort
olle kleuren zie verloren, elke rechte is gebroken
...gespletenheid is nu ol lang verdoken

me ogen zien nie mi, mor in de plekke voel ek men omgeving
en verbind ek met levens ut de geschiedenis
… e prisma in me gezichtsveld
de drang voe deur de wand te bewegen is vele grodder dan me schrik zelf

dus gok vorut en plots is olles doodstil
een hoge nood penetreert men oorn lik e boordrill
en plots oor ek de stemklank van et schoenste meisje van et land
en we verdwien in de dieptes van e zwart gat