DESCRIPTION:
ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ (1923 - 1977) // Φινάλε της όπερας «MEDEA (Μήδεια)» // Τρίτη Πράξη // Σύνθεση: Λουίτζι Κερουμπίνι (1760 - 1842) // Λιμπρέτο: Φρανσουά - Μπενουά Οφμάν (1760 - 1828), βασισμένο στην ομώνυμη Τραγωδία του Ευριπίδη // Ρετσιτατίβα: Φραντς Λάχνερ (1803 - 1890) // Μετάφραση στα Ιταλικά: Κάρλο Ζανγκαρίνι (1874 - 1943) // Συμμετέχει ο τενόρος ΜΙΡΤΟ ΠΙΣΚΙ και η μεσόφωνος ΜΙΡΙΑΜ ΠΙΡΑΤΖΙΝΙ // Από το άλμπουμ CALLAS - CHERUBINI - MEDEA 1957

ΦΙΝΑΛΕ (Σύνοψη):
Μια καταιγίδα που σκοτεινιάζει την σκηνή αποτελεί το κατάλληλο περιβάλλον για την εμφάνιση της Μήδειας, τυλιγμένης σε μαύρο πέπλο. Περιμένει τα παιδιά της από τον Ιάσονα για να ολοκληρώσει τα εγκλήματα της. Η Νέρις σπρώχνει τα παιδιά στην αγκαλιά της μητέρας τους, η οποία, παρά το γεγονός ότι δείχνει συγκινημένη, δεν παρεκκλίνει από την απόφαση της να τα σκοτώσει. Είναι παιδιά της, αλλά αυτό που μετράει περισσότερο είναι ότι πατέρας τους είναι ο Ιάσων, που πρέπει να πληρώσει γιατί την πρόσβαλε. Στο μεταξύ, φωνές και οιμωγές από το παλάτι ανακοινώνουν στο ακροατήριο το θάνατο της Γλαύκης. Ο Ιάσων, συγκινημένος και γεμάτος αγωνία για την τύχη των παιδιών του, ικετεύει την Μήδεια να του τα επιστρέψει. Πολύ αργά όμως, είναι ήδη νεκρά. Στον εκμηδενισμένο από τον πόνο και τον σπαραγμό Ιάσονα, η μάγισσα, προτού βάλει φωτιά στο ναό, του φωνάζει πως θα τον περιμένει στις όχθες της Στυγός. Ενώ το πλήθος τρέχει να ξεφύγει, η φωτιά απλώνεται στο ναό και στο παλάτι. Οι κεραυνοί προκαλούν τρόμο. Το βουνό και ο ναός καταρρέουν. Τα ερείπια και η πυρκαγιά καταστρέφουν το σκηνικό. Η Μήδεια εξαφανίζεται στον Άδη ανάμεσα στα αποκαΐδια...