DESCRIPTION:
kom allemaal eens hierheen, mensen
kom allemaal eens terug, mensen
kan de waarheid jullie iets schelen?
denken jullie straks na over wat ik heb gezegd?
of lopen jullie gewoon weg, net als iedereen?
nou, denk dan niet dat de waarheid in elke zijstraat op jullie staat te wachten

nee, niemand hoeft mij wat te vertellen
ik ben net hier geweest
toen ik van het station kwam heb ik trots rechtop gelopen
door de massa van bewegend metaal en beton
dat gespikkeld was met minuscule mensenogen
ik wist dat er vijfenzeventigduizend mensen waren die mij voor het eerst zouden zien
dat had ik opgezocht in de almanak

ik had zin om te blijven staan en ze allemaal eens een hand te geven
en te zeggen wie ik was en dat ik er maar voor een dagje was
ik draaide m'n hoofd om naar iedereen die langskwam, totdat het er te veel werden3
en ik zag dat hun ogen me niet aankeken zoals mensen buiten de stad
ze botsten tegen me op, het had een vriendschap voor het leven kunnen betekenen,
maar het liep nergens op uit, want hun lijven schoten voort met gebogen hoofden
en gemompelde verontschuldigingen
ik zou ze hebben aanvaard, als ze maar lang genoeg waren blijven staan

mensen, jullie kunnen blij zijn dat ik mijn gitaar hier heb
want ik kan dat moois altijd stukken beter vertellen met muziek erbij als gewoon
denken jullie straks na over wat ik heb gezegd?
of lopen jullie gewoon weg net als iedereen?
nou, ga dan maar, maar denk niet dat de waarheid in elke zijstraat op jullie staat te wachten