DESCRIPTION:
Dedicated to sensitive, desperately seeking love souls!
Αφιερωμένο στις ευαίσθητες ψυχές που αναζητούν εναγωνίως την αγάπη!

Here we are, no matter if the time goes by,
No matter if the world asks why
Our love is still alive.
You and I as before, with no fear for tomorrow
Will come and pass away, I know
But here we are still waiting for,
We don't know what will come
When the moonlight blows out
But we will always say

Love me more, than the flowers love the sun,
More than moonlight love the stars
More than you really are
Oh, give me more, than the river gives to the sea
Than a mother gives to her child
Give me more than you can

We pass through, as strangers in a dark night,
No chance one day to see light, no chances fall again
When we can't toll the time,
When we can't stay a while so close
And see what are we used to do
And see what I still want to do
So time will only come and we will fear no more
Cause we always remind

Love me more, than the flowers love the sun,
More than moonlight love the stars
More than you really are
Oh, give me more, than the river gives to the sea
Than a mother gives to her child
Give me more than you can

Love me more than the birds love the sky
Than the old man loves his life
More than you realize
Oh, give me more than another,
Hold the sun that I have never hold with you...

----------------------------------------------------------------

Εδώ είμαστε, δεν έχει σημασία αν περνά ο χρόνος,
Δεν έχει σημασία αν ο κόσμος ρωτά γιατί
Η αγάπη μας είναι ακόμα ζωντανή.
Εσύ κι εγώ όπως και πριν, χωρίς φόβο για το αύριο
Θα έρθει και θα περάσει μακριά, το ξέρω
Αλλά εμείς εδώ ακόμα περιμένουμε,
Δεν ξέρουμε τι θα έρθει
Όταν το φως του φεγγαριού σβήσει
Αλλά εμείς θα λέμε πάντα:

Να μ 'αγαπάς περισσότερο, από όσο τα λουλούδια αγαπούν τον ήλιο,
Περισσότερο από όσο το σεληνόφως αγαπά τα αστέρια
Περισσότερο από ό,τι πραγματικά είσαι
Αχ, δώσε μου περισσότερα, από όσα ο ποταμός δίνει στη θάλασσα
Από όσα μια μητέρα δίνει στο παιδί της
Δώσε μου περισσότερα από όσα μπορείς

Περνάμε σαν ξένοι μια σκοτεινή νύχτα,
Καμία πιθανότητα μια μέρα να δούμε το φως, καμιά πιθανότητα να πέσουμε και πάλι
Αφού δεν μπορούμε να χρεώσουμε τον χρόνο,
Αφού δεν μπορούμε να μείνουμε μια στιγμή τόσο κοντά
Και να δούμε τι κάναμε συνήθως
Και να δω τι άλλο θέλω ακόμα να κάνω
Κι έτσι ο χρόνος μόνο θα προχωρήσει και δεν θα φοβόμαστε πια
Διότι πάντα θα θυμίζουμε:

Να μ 'αγαπάς περισσότερο, από όσο τα λουλούδια αγαπούν τον ήλιο,
Περισσότερο από όσο το σεληνόφως αγαπά τα αστέρια
Περισσότερο από ό,τι πραγματικά είσαι
Αχ, δώσε μου περισσότερα, από όσα ο ποταμός δίνει στη θάλασσα
Από όσα μια μητέρα δίνει στο παιδί της
Δώσε μου περισσότερα από όσα μπορείς

Να μ 'αγαπάς περισσότερο από όσο τα πουλιά αγαπούν τον ουρανό
Από όσο ο γέρος αγαπά τη ζωή του
Περισσότερο από όσο καταλαβαίνεις
Αχ, δώσε μου περισσότερα από οποιονδήποτε,
Κράτα τον ήλιο που ποτέ δεν κράτησα μαζί σου ...