DESCRIPTION:
Muzyka w tle to kolejny soundtrack z filmu- The Ride of the Rohirrim.

It is possible to find translation of this text suffice to insert press on english here / http://www.translate.pl.

Éowina (ur. 2995 rok Trzeciej Ery zm.? rok Czwartej Ery) kobieta z ludu Rohirrimów, księżniczka Rohanu. Była córką marszałka Éomunda ze Wschodniej Bruzdy oraz Théodwiny, siostry króla Rohanu - Théodena. Jej starszym bratem był Éomer, następca tronu po śmierci Théodena.

Po śmierci obojga rodziców (3002 rok) znalazła się wraz z nim pod opieką Théodena, ówczesnego władcy Marchii. Odtąd oboje wychowywali się na królewskim dworze w Edoras.

Éowina wyrosła na piękną kobietę wysoką, smukłą, o długich złotych włosach i poważnych, szarych jak morze oczach. Mówiono iż wdzięk i dumę odziedziczyła po babce, Morwenie z Lossarnach. Była też nie mniej dzielna niż Éomer i umiała znakomicie władać bronią.

W ciągu kolejnych lat (od około 3014 roku) Éowina opiekowała się słabnącym Théodenem, którego bardzo kochała jako przybranego ojca. Tym gorzej znosiła jednak jego słabość, chorobę i uzależnienie od Grímy. Gadzi Język (skrycie pożądający księżniczki) także jej zatruwał życie swoimi słowami, przez co Éowina czuła się coraz mniej ważna, (...) kto wie, co mówiła w ciemności, gdy była sama, w gorzkie bezsenne noce, myśląc o swoim życiu, z każdym dniem uboższym, w czterech ścianach pokoju, w którym czuła się uwięziona jak leśne zwierzątko w ciasnej klatce.[2]

Podczas Wojny o Pierścień poznała Aragorna II, który przybył do Edoras wraz z Gandalfem Białym, Legolasem i Gimlim (2 marca 3019 roku).[3] Zakochała się wówczas w nim, choć jak później mówił Aragorn: (...) we mnie zaś pokochała tylko cień i marzenie, nadzieję sławy i wielkich czynów, urok nieznanych krajów, odległych od stepów Rohanu.[2] Théoden, uzdrowiony przez Gandalfa, wyruszając na wojnę z Sarumanem mianował Éowinę namiestnikiem w Edoras, pod swoją nieobecność. Księżniczka poprowadziła większość niezdolnych do walki mieszkańców stolicy do warowni Dunharrow. Pozostawała tam przez pewien czas, aż 7 marca przybył tam Aragorn na czele Szarej Drużyny. Éowina dowiedziawszy się iż zamierza on ruszyć na Ścieżkę Umarłych, próbowała go od tego odwieść. Gdy to się nie udało chciała wyruszyć razem z nim, lecz Aragorn nie wyraził na to zgody. Zrozpaczona Éowina pozostała w Dunharrow do przybycia Théodena i Éomera.

Z powodu zawodu, jaki sprawił jej Aragorn, odrzucając jej miłość, oraz chęci wzięcia udziału w bitwie, pod przybranym imieniem Dernhelm wyruszyła razem z innymi jeźdźcami na pomoc oblężonemu Minas Tirith. Uczyniła to wbrew zakazowi króla. Zabrała z sobą także hobbita o imieniu Merry, który również nie miał pozwolenia na wzięcie udziału w wyprawie.

Podczas bitwy na polach Pelennoru, walczyła w oddziale króla. Gdy Théoden padł śmiertelnie ranny, stanęła w jego obronie naprzeciw Wodza Nazgûli. Zabiła skrzydlatą bestię, którą on dosiadał, lecz Wódz maczugą strzaskał lewe ramię księżniczki na którym nosiła tarczę. Śmierć była bardzo blisko Éowiny, ale gdy przeciwnik usiłował ją dobić, Meriadok zaszedłszy z tyłu śmignął mieczykiem i przebijając czarny płaszcz przeciął nie chronione kolczugą ścięgno pod kolanem.[4] W tej chwili księżniczka zdołała zadać upiorowi ostatni śmiertelny cios mieczem. Tak zginął Wódz Nazgûli i wypełniona została przepowiednia Glorfindela.[5]

Nieprzytomną Éowinę zniesiono z pola bitwy i umieszczono w Domach Uzdrowień. Ogarnięta Czarnym Tchnieniem, który wzmacniały jeszcze wcześniejsze złe przeżycia i rozczarowania, była w bardzo ciężkim stanie (jej brat początkowo myślał iż nie żyje). Dopiero Aragornowi udało się ją uleczyć. Gdy Armia Zachodu wyruszała na Morannon, księżniczka nadal przebywała w Domach Uzdrowień. Ciągle dręczył ja niepokój i smutek, nadal wolała ruszyć do bitwy i zginąć. W tym pełnym niepewności czasie (kiedy ważyły się losy wojny) poznała Faramira, syna Denethora II (był on bratem Boromira i późniejszym namiestnikiem Gondoru oraz księciem Ithilien), którego pokochała z wzajemnością.

Już po pokonaniu Saurona była obecna przy koronacji króla Elessara. Z Faramirem zaręczyła się w Edoras, w sierpniu 3019 roku[6], po pogrzebie Théodena. Ślub miał miejsce również w stolicy Rohanu, w 3020 roku. Od tego czasu Éowina zamieszkała z Faramirem w Emyn Arnen, w prowincji Ithilien. Z ich związku urodził się syn, imieniem Elboron. Brak jest bardziej szczegółowych informacji na temat dalszych losów księżniczki. Wiadomo jednak, iż utrzymywała później kontakty z Meriadokiem Brandybuckiem.

Éowina znana też była jako Białą Księżniczka Rohanu i Księżniczka ze Strzaskanym Ramieniem.