DESCRIPTION:
William Shakespeare (1564-1616)
Sonet CII

przekład: Maciej Słomczyński
muzyka: Stanisław Sojka

*****
Mocniej cię kocham, choć na pozór słabiej;
I nie mniej kocham, chociaż mniej widocznie.
Sprzedajna miłość błyskotkami wabi,
A pan zachwala ją wszystkim niezwłocznie.
Ongi czas młodej i świeżej miłości
Pieśnią radosną jak wiosne witałem;
Tak Filomela latem pieśń swą wznosi
I cichnie, kiedy przyjdą dni dojrzałe.
Nie, aby lato było dziś mniej miłe
Niż wówczas, gdy noc wzruszała pieśń smętna.
Lecz każdą gałąź ta nuta znużyła;
Słodycz w nadmiarze to rzecz obojętna.

Jak słowik czasem przestaję się trudzić
Aby cię pieśnią moją nie zanudzić.

******
My love is strengthen'd, though more weak in seeming;
I love not less, though less the show appear:
That love is merchandized whose rich esteeming
The owner's tongue doth publish every where.
Our love was new and then but in the spring
When I was wont to greet it with my lays,
As Philomel in summer's front doth sing
And stops her pipe in growth of riper days:
Not that the summer is less pleasant now
Than when her mournful hymns did hush the night,
But that wild music burthens every bough
And sweets grown common lose their dear delight.
Therefore like her I sometime hold my tongue,
Because I would not dull you with my song.