DESCRIPTION:
مختصر زندگینامۀ عبدالله « وفا بنده در سال (1337) ه. ش. درسرآسیاب ده افغانان کابل نازنین ، دیده به جهان کشودم . پدرم استاد حفیظ الله ( وفا ) نورستانی ، نقاش؛ شاعر؛نویسنده ؛ هیکل تراش و پدرکلانم جنرال مبارکشاه نورستانی قوماندان درجنگ استقلال کشور ، در محاذ پکتیا بود.تعلیمات ابتدایی؛ متوسطه و عالی را در سال ( 1355) در لیسۀ امانی ( نجات) به پایان رسانیدم.در سال (1359) از دیپارتمنت( دری) پوهنخی زبان و ادبیات پوهنتون کابل لیسانس گرفتم و پس از خدمت سربازی در سال (1360) به صفت استاد زبان و ادبیات دری در تربیۀ معلم سید جمال الدین مقرر شدم و در سال (1363) به حیث استاد دری در انستیتوت پیتاگوژی کابل تبدیل شدم ؛ از سال( 1364 تا 1371)مجدا در تربیۀ معلم سید جمال الدین و بعد از ظهر به حیث استاد دری در پوهنخی روشان ایفای وظیفه نمودم.در سال (1372) مجبور به ترک وطن عزیز و سفر در دیار غربت و طاقت فرسای پشاور گردیدم؛که در آنجا مشخصابه همت و همکاری دو دوست نازنین و معارف دوستم ( نجیب جان و عیسی جان ) ومحبت دوستان دیگر ، توانستیم لیسۀ امانی را در دیار غربت در شرایط که جنگ سالاران بخاطر رسیدن به قدرت و یکه تازی ؛ مکاتب را به یغما بردند ؛ صاحبانش را کشتندو در هایش را بستند و اما، ما به خاطر همه تازی که همه سر فراز باشیم ؛ خدمت ولو ناچیز ولی حیاتی وبا ارزش برای آیندۀ وطن را انجام دادیم و لیسۀ امانی را با دستهای خالی ؛ همت عالی و توان ضعیف مالی، ایجاد کردیم. که در اندک زمان از نام و نشان نیک بر خوردار شد و تا اکنون فرزندان ما از مزایای معنویش فیض می برند.در سال (1377) به یک سفر تجارتی عازم کشور رومانیا شدم و در سال (1378) با خانم و سه طفلم هر یک ( بهمن، بهار و بهرام ) به کشور اتریش مقیم شدم و تا اکنون در شهر ویانا زندگی داریم.از سالهای (1360) بدینسو جسته و گریخته شعر میگویم و پارچه های ادبی؛ طرح داستانی و طنز؛ مینویسم؛ در شعر پیرو سبک کلاسیک هستم و در نثر علاقمند نثر هنری میباشم.