DESCRIPTION:
Self Hate was a grindcore band from Lodz, PL

00:00 Grindcore zawsze antynazi
00:15 Scena
02:06 Gdyby zwierzeta wierzyly w boga
04:17 Dosyc
05:27 Choroba
07:34 Hung my head (cover)

---

Scena

Zgraja koncertowych ziomków
Przybija ze wszystkimi piątki
Wszyscy są tak zajebiści
I uśmiechnięte mają mordy
Mordy

Najebka, rozjebka, pokaz mody
Zabawa, pozerka i klaskanie
Wielka scena

I ty dziewczynko, co walczysz o
Równouprawnienie i brak uprzedzeń
Krytykujesz zdradę i męski szowinizm
A dajesz dupy komukolwiek, gdziekolwiek

Bojowy żołnierzu, wegański faszysto
Najgłośniej krzyczysz, a najwięcej szkodzisz

Najebany kozaku, dorosły chłopczyku
Gwiazdorze sceny, damski bokserze
Dostaniesz w ryja kilka razy
I nie podniesiesz ręki na kobietę

Sprzedawczyki
Scenowicze

Wszyscy walczą o wolność
Od ksenofobii i zdrady
Ci co najgłośniej krzyczą
Największe mają wady

---

Gdyby zwierzęta wierzyły w boga

Gdyby zwierzęta wierzyły w boga
Diabeł wyglądałby jak człowiek
Dlatego mając możliwość wyboru
Odrzucam mój udział w ich cierpieniu

Nawet jeśli nie zabijałem zwierząt
Karmiłem siebie ich bólem i strachem
Dlatego mając możliwość wyboru
Odrzucam mój udział w ich cierpieniu

Bez krwi na rękach

Odkryłem w końcu, że by funkcjonować
Nie muszę przykładać ręki do tego
By je zabijać i zjadać ich mięso
Bo patrząc na talerz widziałem morderstwo

Bo wegetarianizm to nie tylko dieta
To bardzo ważna filozofia życia
Wystarczy dokonać prostego wyboru

To moja droga i mój świadomy wybór
To nic trudnego, wystarczy chcieć
Dlatego pomyśl, jeśli nadal się wahasz
Że to takie proste i jest nas tak wielu

Bez krwi na rękach

Dziś nie trzeba polować
Zabijać i szlachtować
Można funkcjonować
Bez mięsa i skóry

To także wyrzeczenie
Ale daje mi siłę i nadzieję

Vegan

---

Dosyć

Być człowiekiem to znaczy kłamać
Każdą metodą walczyć o swoje
Być człowiekiem to brzmi dumnie
Okradać, niszczyć, zabijać

Każda chwila czyni z ciebie szarą masę

Bez uczuć, emocji, bez ideałów
Następna dekada ludzi bez twarzy

Dosyć

Nigdy mocniej
Nigdy bardziej
Nigdy więcej

Powolny rozkład
Powolne gnicie

Dosyć

---

Choroba

Pustka to chleb powszedni
Zniewolenie moich myśli
To niemożność koncentracji
Na powrocie do spokoju

Upadek
To mój upadek

Strach zabija we mnie życie
Dewastuje, kontroluje
Wszystko zdaje się nieważne
I upadam niemo krzycząc

Choroba
Toczy mój umysł

Gdy samobójstwo
Jest jak eutanazja

To choroba i cierpienie
I nie można jej wyleczyć
Pozostanę już na zawsze
Wykluczony z tego świata

Choroba
Toczy mój umysł