DESCRIPTION:
ΦΑΤΑ ΜΟΡΓΚΑΝΑ - FATA MORGANA

A "fata morgana" is a mirage, an optical phenomenon which results from a temperature inversion. Objects on the horizon, such as islands, cliffs, ships or icebergs, appear elongated and elevated.

A poem of: Nikos Kavvadias - Νίκος Καββαδίας
Music: Mariza Koch - Μαρίζα Κωχ.

Lyrics correction: ..The capes of Gerakini and Stratoni.

Ill make my communion with seawater,
Distilled from your body drop by drop,
in an ancient copper cup from Algiers,
As done by pirates of old before the fight.

Where are you coming from? From Babylon,
Where are you going? To the eye of the cyclone.
Whom do you love? A Gypsy maid,
What is her name? Fata Morgana

A leather sail, all smeared with wax,
Of cedar-wood reeking, of incense and varnish,
Like the smell of the hold in an aging ship
Built at that time on Euphrates in Phoenicia.

Where are you coming from? From Babylon,
Where are you going? To the eye of the cyclone.
Whom do you love? A Gypsy maid,
What is her name? Fata Morgana.

Fire-hued rust in the mines of Sina,
The capes of Gerakini and Stratoni
That coating, that old blessed rust gave us birth,
It feeds us, feeds on us, and then it kill us.

Where are you coming from? From Babylon,
Where are you going? To the eye of the cyclone.
Whom do you love? A Gypsy maid,
What is her name? Fata Morgana.

Greek Lyrics

Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ'το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.

Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πως τη λένε; Φάτα Μοργκάνα

Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.

Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πως τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.

Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
Μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.

Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πως τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.