Phantom Puercos explored the entire spectrum of songmending, soundsearching, arranging and (beer)drinking. From these far out tunes, lost songs and airy melodies they distilled a weird tasting but fingerlicking blend of music.
Beside everyday rock instrumentarium like guitars, bass and drums we use banjos, mandolines, accordeon, lapsteel, slide and once in a while a trumpet (which is now having a great time in a military jugband in Dar- es- Salaam, Tanzania) to create our sound and songs.
Big musical impressions with dark wandering sounds and sometimes very small folksongs straight to the heart.
Imagine hot desolated deserts, hissing summerlawns, soggy green swamps, moist maroon cow eyes, swirls of fog on a morning meadow and a weak yellow lightbulb faintly shimmering in the darkness off the night.
Modern, Alternative, Indie, Country Noir and Americana music from the lowlands of Holland.
Phantom Puercos: brede rivieren traag door oneindig laagland
Voor de inbreng van grote voorbeelden als 16 Horsepower, 22-Pistepirkko en Neil Young hoeft Phantom Puercos zich niet te schamen. De Nijmeegse band is in goed gezelschap. Maar americana van eigen bodem, kan dat wel? Of altcountry. Of countrynoir. Alle omschrijvingen zijn de Puercos al op het lijf geplakt. Tekenend waren de voorprogramma's bij o.a. Gitbox!, Smutfish en Hackensaw Boys. U ziet: Phantom Puercos is onder muzikale vrienden met gebruik van mandoline, banjo, accordeon, lapsteel en slidegitaar. Naast het gebruik van een vertrouwd arsenaal van bas, gitaar en slagwerk. Sinds 2004 is de Nijmeegse groep actief en 2005 is het jaar van de eerste Puercos e.p. In september 2007 werd de cd Woold gepresenteerd in Doornroosje ten overstaan van een uitverkochte zaal. Beroepsmopperkont en voetbalcommentator Johan Derksen vond de cd maar wat prachtig, en ook John Gjaltema, journalist van alt.country.nl bestempelde de groep als "een aanwinst voor de Nederlandse altcountry." Beïnvloed door een schrijver als Richard Brautigan en horrorgrootmeester Edgar Allen Poe handelen de teksten van Phantom Puercos over bezetenheid, de zelfkant van het bestaan, liefde, geluk en eenzaamheid. Een eenzaamheid als die in één van Brautigan's gedichten Eén twintig, twee zones, liefde: "Dacht diep over jou na en stapte op de bus/ betaalde één euro twintig/ en vroeg de buschauffeur om twee zones af te stempelen/ voordat ik merkte/ dat ik alleen was (Richard Brautigan's 30 cents, Two transfers, Love, vrij vertaald door Tonnis van der Luit)."
Maar gelukkig valt die eenzaamheid goed van je af te zingen als er maar genoeg mensen in de buurt zijn. Phantom Puercos zette een zeer succesvolle show neer op de Valkhof-affaire 2007, en lokte het jaar daarop de nodige reacties uit op Kultuurkuur in Lichtenvoorde en het Americana Music Fest. Sindsdien heeft het gezelschap met bezwerende liedjes een behoorlijke aanhang opgebouwd in en buiten Nijmegen. Niet alleen op volle sterkte, maar ook akoestisch weet de groep de aandacht op zich gevestigd. Met het kleinschalig en intiem opgezette optreden in de markante Tipi op Oranjepop 2008 in Nijmegen, bewees de alternatieve countrynoirband ook zijn kunnen. Kaal op het hout met een minimale podiumbezetting met als credo: hoe minder instrumenten hoe beter een goedgeschreven lied uit de verf komt. Het jaar 2009 stond in het teken van een korte, succesvolle tour door Catalonië en het opnemen van nieuw werk. Inmiddels hebben o.a. steden als: Barcelona, Manresa en Mataro zeer positief gereageerd op de bezwerende songs van de Puercos.
En nu is er dan de nieuwe cd getiteld III. Deze komt officieel uit in juni 2010 op Elektrograph Records en zal door Bertus gedistribueerd worden. Het album is geproduceerd door Sebastiaan van Bijlevelt (van die andere Nijmeegse altcountryband Okieson), opgenomen in de Galloway-, en Big Mouth Studio.
Wees terecht nieuwsgierig hoe de nieuweling zal klinken en kijk reikhalzend uit naar de release. Met één voet op de horizon geplaatst en de ogen wijd open. Hoor in de muziek van Phantom Puercos rivieren door oneindig laagland stromend, net als in het gedicht Denkend aan Holland van Hendrik Marsman. Americana mag best wel een beetje Nederlands klinken.
