This is a fan site :)
Zdravko Colic je rodjen 30. maja 1951. godine u Sarajevu i kao klinac se vise zanimao za sport nego za muziku. Prvo je bio golman u juniorima "Zelje", a ubrzo je shvatio da mu atletika vise lezi. Na jednom takmicenju je osvojio drugo mesto, odmah iza tadasnje atletske zvezde Nenada Stekica. Medjutim, kako Colic kao sportista nije postizao znacajnije rezultate, a kako je bio talentovan za recitovanje, podrazumevalo se da ucestvuje u skolskim priredbama. Voleo je glumu, pa je primljen u Pionirsko pozoriste gde je ucestvovao u predstavama "Decaci Pavlove ulice" i "Kekec i Mojca".
Muzika mu je bila hobi, ucio je gitaru i isao u muzicku skolu. Sa drugom Bracom Isovicem svirao je za drustvo u parku, a u lokalnim okvirima su bili poznati kao duet Cola i Isa sa Grbavice. U to vreme, Colic je skidao repertoar sa domacih i italijanskih festivala. U drugom razredu gimnazije, sa prijateljem Nedimom Idrizovicem otisao da provede praznike u ocevoj vikendici u Baosicima. Na Idrizovicevo nagovaranje, prijavio se za takmicenje pevaca amatera u Bijeloj. Pevao je "Lady Madonna" grupe The Beatles i osvojio drugo mesto, a i svoj prvi pevacki honorar. Shvativsi da od tog pevanja nesto moze da bude, prikljucio se grupi "Mladi i lijepi", a potom 1969. godine prelazi u "Ambasadore". Sastav su u to vreme cinili vojni muzicari, a jedini civil bio je gitarista Slobodan Vujovic. Grupa vremenom dobija sve vise ponuda za svirke, sto vojni muzicari zbog svojih obaveza nisu mogli da ispune, pa 1970. Godine Colic i Vujovic formiraju nove "Ambasadore". Tog leta sa "Indexima" sviraju mesec dana u Dubrovniku.
Sledeci korak je ucesce na festivalu "Vas slager sezone" gde sa pesmom Zdenka Runjica "Placem za tvojim usnama" kojom osvajaju sedmo mesto a pesma sa festivala postaje veoma slusana. U to vreme Zdravko dobija ponudu da vezba sa "Indexima" i bude na klupi za rezerve u slucaju da Davorin Popovic napusti grupu. Nekoliko puta je i nastupao sa njima. Ali kako se pesma sa "Slagera sezone" u izdanju "Beograd diska" prodala u iznenadjujuce velikom tirazu, uspesi "Ambasadora" skrenuli su paznju Kornelija Kovaca na Zdravka Colica i on ga je poziva da postane pevac "Korni grupe" umesto Dade Topica. Zdravko je u to vreme bio na prvoj godini studija Ekonomskog fakulteta u Sarajevu, dao je pet ispita, ostale su mu samo dve matematike, ali on ipak 10. Septembra 1971. godine dolazi u Beograd.
Sa "Korni grupom" ostaje sest meseci i za to vreme su snimili tri pesme ("Gospa Mica gazdarica", "Kukavica" i "Pogledaj u nebo"). Vraca se u Sarajevo, nastavlja studije, a 15. aprila 1972. godine na festivalu "Vas slager sezone" izvodi pesmu Kemala Montena "Sinoc nisi bila tu" koju je trebalo da otpeva Josipa Lisac, ali je odustala. Colic osvaja trece mesto publike i nagradu za interpretaciju a postaje i "vlasnik" prvog velikog hita. Od tog momenta zvanicno pocinje njegova solo karijera, kojom ce se uzdici na mesto najvece estradne zvezde na prostorima tadasnje SFRJ. Te godine ucestvuje na festivalima, u Splitu sa pesmom "Stara pjesma", Skoplju sa pesmom "Moj bol", zatim i na festivalu u Pristini. Zatim Colic, Indexi, Bisera Veletanlic, Sabahudin Kurt i Sabina Varesanovic odlaze na turneju po SSSR.
Sledeci korak je pesma "Gori vatra" Kemala Montena kojom Zdravko 1973 godine u Luksemburgu predstavlja Jugoslaviju na izboru za Pesmu Evrovizije. Sledece dve godine Colic se najcesce pojavljuje na festivalima. Ucestvuje sa pesmama "Bling blinge bling", "Ona spava", (pobeda na Hit paradi), "Zvao sam je Emili", "April u Beogradu" (autor Kornelije Kovac, pobeda na Beogradskom prolecu), "Ljubav je samo rijec", Vojkana Borisavljevica, "Zelena si rijeka bila (autor Kemal Monteno, Pobeda na Slageru sezone). U isto vreme potpisuje ugovor sa nemackom korporacijom WEA i za njihovo trzište snima dva singla, ali se tu zavrsava njegova karijera u inostranstvu jer Zdravko nije zeleo da zivi u Nemackoj, dok je u zemlji bilo mnogo koncerata. Na tim plocama potpisan je kao Dravco, jer je namackim urednicima njegovo ime bilo komplikovano za izgovor.
Njegov prvi studijski album "Ti i ja" izlazi 1975. godine i serija jakih pesama "Vagabund", "Igras se vatrom", "Lose vino" (na muziku Gorana Bregovica i tekst Arsena Dedica), dovode do masovne devojacke histerije. Najblizi saradnik mu je Kornelije Kovac i tu praksu nece menjati ni na sledecim albumima. Za omot je bio zaduzen Dragan S. Stefanovic koji ce i ubuduce biti redovan clan tima. Te iste godine PGP RTB izdaje LP ''Zdravko Colic'' na kome su bili hitovi sa singlova. Iako 1976. godine na zagrebackom festivalu sa pesmom "Ti si bila, uvijek bila" osvaja tek cetvrto mesto, predstavlja ubedljivo najvecu zvezdu. Krajem te godine sa Indexima krece na prvu jugoslovensku turneju. Posle beogradskog koncerta postaje jasnija mera elektriciteta koja se oko njega stvara. Prilikom davanja autograma u Jugotonovoj prodavnici u Beogradu, kordon devojaka gubi glavu i lomi izloge trudeci se da mu pridju blize. Poslednji put se na nekom festivalu pojavljuje u Zagrebu 1977. godine sa pesmom "Zivis u oblacima". Na Jugoslovenskom festivalu revolucionarne i rodoljubive pjesme u Zagrebu 1977. godine nastupa sa buducim najprodavanijim singlom.
Singl ploca "Druze Tito mi ti se kunemo" prodana je u vise od 300.000 primeraka. Sledeci album "Ako pridjes blize" snima u Zagrebu, a miksuje u Nemackoj i ploca te 1977. godine biva bukvalno razgrabljena. Za prve dve nedelje prodato je 50 hiljada primeraka, a novi aduti kod publike su "Pjevam danju, pjevam nocu", "Glavo luda", "Zagrli me", "Juce jos", "Jedna zima s Kristinom" i "Produzi dalje". 01. aprila 1978. godine krece na jugoslovensku turneju, a spektakl pojacava baletska grupa "Lokice". Vec tada je ploca otišla u 150 hiljada primeraka da bi na kraju prebacila 700 hiljada primeraka. Postoji zapisan podatak da je sa reprintom ovog izdanja iz 1999. godinje u izdanju Hi-Fi Centra koji je te godine objavio ponovo sve Coliceve albume koji su sedamdesetih i osamdesetih godina izasli za "Jugoton" i "Diskoton", ovaj album prodat u vise od 1.000.000 primeraka. Pod adekvatnim nazivom"Putujuci zemljotres" Coliceva turneja se tada odvijala po vec utvrdjenom scenariju; devojcice placu i cice, a kordoni milicije pokusavaju da odbrane Colica od masovnih izliva strasti.
U anketi lista "Zdravo" Colic pobedjuje u kategoriji najdraza licnost, a svaka novina donosi naslovnu stranu sa njegovim likom. Iako je na pocetku turneje odrzao cak dva koncerta u beogradskom "Pioniru" 04. i 08. aprila, svejugoslovenski uspeh rezultirao je koncertom na "Marakani" odrzanom 5. Septembra 1978. godine koji je okupio oko 70.000 ljudi. U pratecoj Colicevoj grupi klavijature je svirao Kris Nikols, a bas Dado Topic, zvezde tada vec pocivseg sastava "Time". Topic je nastupio kao zagrevanje, otpevao je nekoliko svojih hitova, a zatim je na binu stupio "pjevac", pracen razgolicenim "Lokicama". Kao gosti koncerta pojavili su se Kemal Monteno, Arsen Dedic, Kornelije Kovac, Josip Bocek, trio Strune i pevacki kvintet RTB-a. Sav prihod od nastupa Zdravko je ustupio Savezu slepih. Na stadionu su snimljeni i prvi kadrovi filma o Zdravku "Pjevam danju, pjevam nocu". Scenario je pisao novinar Dusan Savkovic, a rezirao je reditelj Jovan Ristic, pa je film ispao kao dokumentarac od 90 minuta koji je kasnije pretocen u seriju od cetiri epizode i nekoliko meseci kasnije posle bioskopske premijere prikazan na tadasnjoj jugoslovenskoj televiziji.
Koncertu na "Marakani" prisustvovao je Zigi Loh direktor nemacke diskografske kuce koji je bio iznenadjen Zdravkovom popularnoscu. Odmah je predlozio da se obnovi ugovor, pa su za nemacko trziste objavljeni singlovi sa pesmama "Jedina" i "Zagrli me" kao i jedan disko singl na kome su pesme "I m Not Robot Man" i "Light me". Medjutim, Zdravko nije prihvatio njihovu ponudu da se preseli u Nemacku i tamo radi za njih. Umesto toga, 14. Novembra 1978. godine odlazi u Valjevo na odsluzenje vojnog roka. Kasnije je prekomandovan u Beograd, pa u Pozarevac, a vojsku je zavrsio 14. septembra 1979.
