TYPHOON

Nadat hij in 2004 de Hiphop finale van de Grote Prijs van Nederland won, zei hij tegen een journalist van 3voor12: “Ik ben echt, en mensen zien dat.” Beter kan Typhoon zichzelf niet typeren. Echt.



Onder invloed van zijn oudere broer Blaxtar pakt Typhoon (geboren als Glenn de Randamie) als hij twaalf jaar is, pen en papier. Typhoon herinnert zich zijn eerste lyrics nog goed. “Die gingen over de ongelijkheid tussen blank en zwart.” Al op vroege leeftijd schrijft Ty graag poëzie en uiteindelijk zijn het die gedichten die hij in zijn latere rapteksten verwerkt.



Doordat Blaxtar naar Amerikaanse rappers luistert, raakt Typhoon geïnteresseerd in hiphop. Als Ty vijftien is, maakt hij samen met zijn broer, Delic, Sticks en Rico (Opgezwolle) deel uit van de hiphop formatie Rudeteenz. Typhoon doet zijn rappende duit in het zakje, maar beleeft zijn Rudeteenz membership niet voor de volle honderd procent. “Mijn ouders vonden me te jong, dus ik mocht niet mee naar alle optredens.” Hoe dan ook; Typhoons muzikaliteit schiet wortel en in 2005 kondigt de mc zijn eerste, officiële TopNotch debuut aan.



Typhoon vertegenwoordigt een, in Nederland, zeldzaam type rapper: geëngageerd, integer en betrokken. Het is daarom niet verrassend dat de Surinaamse Nederlander, die opgroeide in een klein dorp in de buurt van Zwolle, met name gecharmeerd is van mc’s die iets te melden hebben. “Eigenlijk vind ik alle rappers die op een creatieve manier blijk geven van positive thinking een inspiratiebron.” Typhoon is inhoudelijk sterk maar daarnaast ook nog ‘een charismatische publieksbespeler’, aldus de enthousiaste jury van de Grote Prijs in 2004. Ty speelt de, tot de nok toe gevulde, grote zaal van poptempel Paradiso plat en gaat er met een eerste plaats vandoor. Daarna passeren zijn eerste videoclips (Vluchtgedrag en Familiair) met grote regelmaat de revu en neemt hij deel aan de bejubelde Buiten Westen toer. Tijd dus voor een solo-album.



In juni 2007 ziet Ty’s eerste plaat eindelijk het levenslicht. "Alles wordt terug gebracht naar één enkel iets, één basis. Heel persoonlijk, maar tegelijkertijd geldt het als een universele waarde. In tekstueel opzicht is het thema min of meer dat ik rap vanuit de, meestal, verborgen tweede laag. Veel mensen reageren op bepaalde situaties zoals sociaal wenselijk is, ik ook. Daarom vind ik het juist belangrijk om die verwachting naast me neer te leggen en te schrijven over datgene wat ik op momenten echt ervaar. Hiphop is de basis, maar tegelijkertijd wil ik mezelf niet in een hokje plaatsen en daardoor beperken. Ik heb het talent gekregen om te rappen, maar ben een muzikant."



Volle Maan:



Zo niet mij (live):