Laki Lan

.i zyli dlugo i szczesliwie.



A oto recenzja naszego nowego albumu z portalu interia.pl:



TRAWA SZKODZI, OTO DOWÓD



Ten zespól jest bez sensu. Ich plyta tez jest bez sensu. "Lakilanda" zespolu Laki Lan to wyjatkowo slabe wydawnictwo.



Pomyslu na siebie chlopakom odmówic nie mozna. Wszystko co robia, podporzadkowane jest polnej konwencji. Tworza pod pseudonimami takimi jak Pon Kolny czy Megamotyl, przebieraja sie w gustowne, lakowe wdzianka i spiewaja o swoim zamilowaniu do trawy.



Mialo byc smiesznie, absurdalnie, z dystansem. Zabraklo jednak inteligencji, talentu oraz umiejetnosci. Awangarda to bardzo niebezpieczny region sztuki. Mozna sie po prostu osmieszyc. I Laki Lan sie osmieszaja.



Ich muzyka to pozbawiony polotu, udziwniany na sile funk. Aranzacje i wokal zbyt czesto draznia swoim niechlujstwem, przypadkowoscia i niespójnoscia. Na uwage zasluguje jedynie folkowy utwór "Wielki Edek" - wyróznia sie na tle pozostalych, choc rewelacyjny wcale nie jest.



Twórczosc tej grupy to spontaniczne zabawy upalonych imprezowiczów, którzy maja faze na lake, wiec mecza lake na potege. Spiewaja o bibach z patyczakami, cmami i jest im generalnie wesolo.



Improwizowanie, artystyczny chaos moga byc czyms wspanialym - jednak profesjonalnie powinni sie tym zajmowac tylko znakomici muzycy i teksciarze. Tacy, którzy beda potrafili cos ciekawego w ten sposób wyrazic.



Tworzenie "na spontanie" jako cel sam w sobie nie sprawdza sie. W przypadku Zespolu Koników Polnych I Innych Owadów za imprezowym klimatem i polna faza nie kryje sie zupelnie nic. Zadnych ciekawych pomyslów muzycznych, zadnych blyskotliwie absurdalnych sformulowan, nic, co pozwoliloby nazwac te dziwaczna, przekombinowana plyte produktem udanym.



Michal Michalak



Pewnego razu pod lisciem jelopianu spotkalo sie szesciu niezwyklych smakoszy pylku i nektaru kwiatowego:



Pon Kolny - znany z celnej riposty i celnego palca, Niesforny Bonk - wybitny znawca swoich smaków i zapachów, Zajac Cokictokloc - zraszajacy swym glebokim spojrzeniem wszystkie mlode paki, Jezus Marian - oaza bezdennego spokoju o ostrych jak igly uszach, MegaMotyl - szybki, wsciekly, bezwzglednie dowcipny i nieustannie bohaterski oraz maly, niezdarny skrzat imieniem Paprodziad, calymi dnami wazacy mikstury majace na celu udoskonalenie owadziego rodu.



Nikt nie mial pojecia, jaka tym razem niespodzianke zgotowal dla nich ten ostatni. W koncu Paprodziadowi udalo sie wygrzebac ze swojego tobolka dziwaczny flakon, którego zawartoscia poczestowal wszystkich czlonków Laki Lanu (tak bowiem nazywala sie owa druzyna). Wtem, wicher okrutny wzbil kurz w powietrze, zrobilo sie ciemno jak w brzuchu gasienicy, ptaki umilkly, kwiaty pozwijaly platki a straszliwy piorun przeszyl zsinialy niebosklon. Wiedzieli, ze takie moga byc nastepstwa spozycia tajemnego wywaru, na szczescie nie nastapilo nic wiecej oprócz deszczu, który zmoczyl im skrzydla i kubraki. Wrócili wiec do swego grzyba prawdziwego, wyjeli instrumenty i zgrali LakiFunka…



Not very long ago, under strawberry leaf there has been meeting of five very unusual epicures of pollen and nectar.



Weedhopper - famous of his retorts, Utoward Bumble-bee - distiguished pundit of tastes and scents, fast and furious Megapupa, H@re HoppinDroppin and little gnome named Fernfather, brewing concoctions in unending endeavour to improve insects family.



They didn't know this time what surprise last mentioned has prepared for them.



Revigorated by plenty of delicacies, Fernfather took little flask then treated it to whole party of Meadow Field. Because this was the name of the group.



Suddenly it became darker and wild gale rose dust from the ground. Birds fell silent, flowers closed their petals when dreadful thunderbolt stroke across the sky. They knew what might be the consequence of drinking this secret concoction, but nothing happened. Nothing but rain soaking their wings.



So they returned to their true mushroom, pulled out musical instruments and started to play MeadowFunk.